9/2/2018

Προετοιμαζόμασταν από καιρό. Διαβάσαμε τις βασικές αρχές της χασαπικής και του ψησίματος για να μεγιστοποιήσουμε δυνατότητές μας.

Στεκόμασταν πάνω από τις υπαίθριες ψησταριές μέχρι που βεβαιωθήκαμε ότι έχει ποτίσει το δέρμα μας με τον απαραίτητο συνδυασμό καρβουνίλας και καμένου λίπους. Ξεχάσαμε αρώματα τύπου Chanel no5 και Floral Bomb και αγκαλιάσαμε την τσίκνα ως ιδέα, ως οσμή, ως παραδεισένιο άρωμα.

Κοιτούσαμε το κρέας και είχαμε συναισθηματική αποκοπή από κάθε ανάμνηση από που μπορεί να προήλθε αυτό. Απλώς σκεφτόμασταν ότι οι πρωτεΐνες κάνουν καλό στη διατροφή. Σβήσαμε για μία μέρα και τη λέξη τοξίνη από τη μνήμη μας. Καμία ντροπή.

Μένοντας πιστοί στα έθιμα του τόπου μας και κόντρα στην δίνη της οικονομικής κρίσης και φέτος τηρήσαμε το έθιμο της Τσικνοπέμπτης ψήνοντας σουβλάκια στο χώρο του σχολείου μας για όλα τα παιδιά.

Με τις φανταστικές μουσικές επιλογές του DJ και τα μαγικά κόλπα του ταχυδακτυλουργού δε θέλαμε και πολύ για να ξεκινήσει το γλέντι από νωρίς.

Ένα γλέντι που άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις σε όλους.

Και του χρόνου με υγεία.